عنوان خبر : دکتر فريدون عزيزي در بيست و يکمين جشنواره تحقيقات علوم پزشکي رازي موفق به کسب عنوان محقق برگزيده رتبه اول علوم باليني و سلامت گرديد خلاصه خبر : دکتر فريدون عزيزي، رياست پژوهشکده علوم غدد درون ريز و متابوليسم در بيست و يکمين جشنواره تحقيقات علوم پزشکي رازي موفق به کسب عنوان محقق برگزيده رتبه اول علوم باليني و سلامت گرديد. شرح خبر : دکتر فريدون عزيزي، رياست پژوهشکده علوم غدد درون ريز و متابوليسم در بيست و يکمين جشنواره تحقيقات علوم پزشکي رازي موفق به کسب عنوان محقق برگزيده رتبه اول علوم باليني و سلامت گرديد.
وي که داراراي سه بورد تخصصي و فوق تخصصي بيماريهاي داخلي، پزشکي هسته اي و غدد درون ريز از دانشگاه تافتس آمريکا بوده و سابقه استادياري و رياست بخش غدد در اين دانشگاه را نيز در کارنامه علمي خود دارد، در سال 1358 پس از بازگشت به ايران به سمت دانشيار دانشگاه شهيد بهشتي و رييس بيمارستان آيتاله طالقاني و سپس در سال 1363 به سمت جوانترين استاد در علوم پزشكي� نايل شد.
وي که داراي سوابق علمي و اجرايي متعدد و درخشاني است در از سال 1359 سرپرست گروه پزشكي مركز نشر دانشگاهي و سرپرست شاخه پزشكي گروه پزشكي ستاد انقلاب فرهنگي و سپس سرپرستي گروه برنامهريزي پزشكي شورايعالي انقلاب فرهنگي را تا سال 1371 به عهده داشت. همچنين عضويت و گاهي دبيري هيئتهاي ممتحنه و ارزشيابي رشتههاي بيماريهاي داخلي، پزشكي هستهاي و غدد درونريز و متابوليسم را در طي 23 سال گذشته عهدهدار بوده است.
��� وي مدير مسئول و سردبير مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي از سال 1364، مدير مسئول مجله غدد درونريز و متابوليسم و سردبير مجله بينالمللي غدد درونريز و متابوليسم ميباشد. نامبرده رييس هيئت مديره جامعه پزشكان متخصص داخلي كشور از بدو تشكيل آن از سال 1368 تا سال 1381 و رييس هيئت مديره انجمن متخصصين غدد درونريز كشور از بدو تشكيل آن از سال 1371 تاكنون بوده است. وي از سال 1369 به عضويت شوراي پژوهشهاي علمي كشور انتخاب شد و در سال 1370 سمت رياست كميسيون پزشكي شوراي پژوهشهاي علمي كشور به او محول شد.
از سال 1370 عناوين مشاور وزير بهداشت، رييس مركز سياستگزاري و برنامهريزي وزارت بهداشت و عضويت در هيئت مميزه مركزي، شوراي گسترش دانشگاهها، شوراي اجرايي ايجاد نگرش اجتماعي در دانشكدههاي پزشكي كشور، كميسيون انجمنهاي علمي كشور، شوراي بورس، شوراي قطبهاي علمي و كميسيون نشريات علمي پزشكي كشور را داشته است و اکنون معاون علمي فرهنگستان علوم پزشکي جمهوري اسلامي ايران است.
از سال 1360 فعاليتهاي تحقيقاتي در رشته غدد درونريز و متابوليسم را در دفتر تحقيقات غدد در بيمارستان آيتاله طالقاني آغاز نموده و از سال 1372 رياست مركز تحقيقات غدد درونريز و متابوليسم را به عهده گرفت. در سال 1364 براي نخستين بار در كشور، رشته فوق تخصصي غدد درونريز را پايهگذاري نمود و تاكنون 102 نفر از فارغالتحصيلان اين رشته به عنوان اعضاي هيئت علمي در دانشگاههاي علوم پزشكي كشور منشا خدمات آموزشي پژوهشي در بالاترين سطوح علمي هستند.
او مجموعاً بيش از 1380 مقاله علمي تاليف نموده است كه حدود 710 مقاله از آنها به زبان انگليسي است. اين تاليفات در زمينه تحقيقات وي در زمينههاي تخصصي و نيز آموزش پژوهش در پزشكي و جنبههاي اجتماعي پزشكي در كشورمان بوده است. از اين تعداد مقاله 5/4 آنها پس از پيروزي انقلاب اسلامي در 30 سال اخير نگاشته شده است. بسياري از مقالات در citation index و نيز مقالات داخلي ديگر محققين مورد refrence قرار گرفته كه تعداد ارجاع به بعضي مقالات از 200 متجاوز است. او 18 كتاب تاليف نموده كه 3 كتاب به زبان انگليسي است.
در سطح بينالمللي، در دفعات مكرر به عنوان مشاور سازمان جهاني بهداشت و دفتر منطقه مديترانه شرقي آن، براي بررسي و پيشگيري از اختلالات ناشي از كمبود يد دعوت شده است و اين اختلالات را در كشورهاي اردن، يمن و ليبي بررسي كرده و برنامه كشوري براي كنترل آنها را تنظيم نموده است. در برنامه ريزي در زمينه شناسايي كنترل بيماري ديابت و نيز در برنامهريزي براي پيشگيري از بيماريهاي غيرواگير مشاور سازمان جهاني بهداشت ميباشد. همچنين از طرف سازمان جهاني بهداشت براي ارزيابي آموزش پزشكي در منطقه و ديابت در ايران مورد مشورت قرار گرفته است. در جلسههاي مشورتي يونيسف براي كشورهاي اكو و منطقه مديترانه شرقي و آفريقاي شمالي نيز به همين منظور دعوت شده است. در كميته مشاورين بينالمللي انجمن انجمن غدد درونريز آسيا و اقيانوسيه و كميته علمي اين انجمن عضويت دارد، به عنوان يكي از اعضاي مشورتي براي كنگره بينالمللي تيروئيد سال 2000 بوده و رييس سيزدهمين كنگره بينالمللي آندوكرين آسيا و اقيانوسيه سال 2006 است. همچنين عضو بورد بينالمللي كنترل اختلالات ناشي از كمبود يد (ICCIDD) ميباشد و مسئول قسمت مديترانه شرقي و خاورميانه اين بورد بينالمللي است.
��� وي تقديرنامه استاد ممتاز كشور در سال 1371 و نشان (مدال) پژوهش از رياست جمهوري اسلامي ايران در سال 1373 از رياست جمهوري وقت حضرت آيتالله رفسنجاني و رتبه دوم تحقيقات كاربردي يازدهمين جشنواره بينالمللي خوارزمي را از رياست جمهوري اسلامي ايران حجتالاسلام و المسلمين خاتمي در سال 1376 دريافت كرده است. در سال 1380 پژوهشگر برگزيده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بوده اشت. در سال 1381 جايزه برترين مركز تحقيقاتي كشور را از رياست جمهوري اسلامي ايران دريافت كرده و در سال 1383 به عنوان "چهره ماندگار" برگزيده شده است.� در سال 1386 جايزه كشور كويت در "طولانيترين خدمات پزشكي در قلب و عروق در ديابت در منطقه خاورميانه" از طرف سازمان جهاني بهداشت به او اهدا شد. در سال 1387 جايزه همايش بزرگداشت برگزيدگان سي سال سلامت را از رياست جمهوي اسلامي ايران آقاي دكتر احمدينژاد دريافت نموده است. در سال 1388 جايزه ناگاتاكي به عنوان دانشمند برتر از آسيا و اقيانوسيه را از كنگره انجمنهاي آسيايي و اقيانوسيه تيروئيـــد به او اهدا شده است. در سالهاي 1388 و 1392 به عنوان دانشمند برجسته پايگاه استنادي جهان اسلام (ISC) با كســب بيشتــــرين امتياز در بين كليه دانشمندان كشور شناخته شده. در سال 1390 به عنوان دانشمند برگزيده فرهنگستان جمهوري اسلامي ايران انتخاب گرديد. در سال 1391 به اخذ جايزه مرحوم علامه طباطبائي بنياد ملي نخبگان توسط رياست جمهوري اسلامي ايران نائل شد و در سال 1392 مجددا به عنوان دانشمند برجسته پايگاه استنادي جهان اسلام معرفي گرديد.
به همين مناسبت مصاحبه اي با اين چهره برجسته علمي کشور ترتيب داديم که از نظر شما ميگذرد:
1-��� اهميت برگزاري جشنواره هايي نظير جشنواره رازي در چيست؟
ج: پيام جشنواره هاي علمي قدر نهادن به مقام دانشمندان و پژوهشگران و نيز نشان دادن پيشرفت ها و افتخارات و فعاليت هاي جامعه براي رسيدن به قله هاي علم است.
2-��� معيارهاي انتخاب اين جشنواره کدامند و چگومه شامل حال حضرنعالي شدند؟
ج: اينجانب در فراخوان جشنواره شرکت نکردم و لذا با معيارهاي انتخاب آن آشنايي ندارم. انتخاب توسط هيئت داوران و هيئت اجرايي جشنواره رازي صورت گرفت. مايل نبودم که به عنوان محقق برگزيده معرفي شوم زيرا انتخاب افراد جوانتر را مفيدتر مي دانستم. مع هذا برگزار کنندگان جشنواره اصرار داشتند که فاصله H-Index و امتيازات مقالات با نفرات بعدي زياد است و اين معرفي شايد به اين دلايل براي ايجاد انگيزه در قشر جوان موثر و نوعي Role Modeling باشد.
3-��� به عنوان يک دانشمند پيشکسوت و اولين برگزار کننده کارگاههاي روش تحقيق در کشور، وضعيت امروز پژوهش در ايران را چگونه ميبينيد و آينده آن را چطور ارزيابي ميکنيد؟
ج: به دنبال تربيت نيروي انساني متخصص در دهه هاي 60 و 70 و توجه مسئولين وقت جمهوري اسلامي به امور آموزشي و پژوهشي، خوشبختانه شاهد رشد سريع دانشگاه ها، مراکز آموزشي، مراکز پژوهشي و پژوهشکده ها در دهههاي 80 و 90 بوده ايم. بدون شک رشد فعاليت هاي پژوهشي و توليد مقالات تحقيقاتي، به ويژه، در 12 سال گذشته خارق العاده بوده است و در برخي سال ها مقالات منتشر شده از کشور ما بالاترين رشد را در سطح جهاني داشته است. کسب رتبه هاي حدود 20 در ISI و حدود 17- 18 در Scopus بسيار ارزشمند است، بخصوص اگر توجه کنيم که تعداد مقالات منتشره از کشور ما در سال هاي قبل از 1380 در رديف هاي پايين تر از 50 جهاني قرار داشت. توقف رتبه و کمي نزول در رتبه بندي ISI در سه سال گذشته نگران کننده است. رتبه ايران در توليدات علمي در Scopus تغيير نکرده و يا يک رتبه بهتر شده است.
بدون شک صعود به رتبه هاي بالاتر توليد علم، حال که در زمره 20 کشور اول هستيم، بسيار دشوار خواهد بود ولي توقف و يا نزول در اين رتبه بندي ها مورد قبول نيست و مي بايست موجب نگراني مسئولين و دغدغه خاطر آنها باشد.
4-��� به نظر شما چه ملزوماتي براي دستيابي به افق هاي دانش و اهداف سند چشم انداز ميبايست در اولويت امروز ما قرار بگيرد؟
ج: بدون شک مهمترين اقدام براي استمرار پيشرفت علمي کشور در زمينه پژوهش، تعيين جايگاه توليت پژوهش در کشور است. يک توليت مستقل و واحد در کنار رياست محترم جمهوري با داشتن همه اختيارات پراکنده پژوهشي که امروزه در سطح توليت پخش شده است، مي تواند در سياستگذاري، برنامه ريزي و نظارت صحيح تحقيقات کشور کارساز باشد.
اقدام دوم تامين اعتبارات مورد نياز پژوهشي است. محققان به تنگناهاي بودجه و اعتبارات کشور واقفند ولي اگر فرهنگ پژوهش آنچنان که بايد در سياستگذاران، برنامه ريزان و مجريان سطح بالاي کشور وجود داشته باشد، توسعه تحقيقات را به عنوان اولويت اول تلقي خواهند کرد. بسياري از کشورهاي در حال پيشرفت با توليد ناخالص ملي کمتر از ايران، توجه خاص به توسعه به امر پژوهش نموده و درصد بالاتري از توليد ناخالص ملي را به پژوهش اختصاص داده اند. تذکرات مقام معظم رهبري که اختصاص 3-4% توليد خالص ملي را به تحقيقات شامل مي شود، مي بايست با سرعت هرچه تمامتر به مرحله اجرا درآيد.
اقدام سوم تخصيص قسمت عمده بودجه به دانشگاه ها، مراکز تحقيقاتي و پژوهشکده ها است. در کشور ما از ديرباز حدود 50% بودجه هاي تحقيقاتي به صورت متمرکز در اختيار مسئولين برنامه ريزي و اجرايي قرار مي گيرد که نتايج حاصله از اين امر نامعلوم و غيرشفاف است. اين در حالي است که با افزايش تعداد محققين و رشد سريع پروژه هاي تحقيقاتي، بسياري از پژوهشها به دليل عدم اعتبارات در مراکز تحقيقاتي و پژوهشکده ها به طور کامل و يا با کيفيت بالا انجام نمي شود.
5-��� در حوزه شخصي، مهمترين عوامل در پيشرفت شما چه عواملي بوده اند؟
ج: مهمترين عامل در پيشرفت اينجانب ايمان، توکل و تقرب به خداوند متعال است. در سايه اين توکل، معنادار بودن زندگي، نظم و انضباط، وقت شناسي، رضايت و اميدواري، هدفمندي و تعامل مناسب با ديگران، برنامه ريزي مناسب و صرف وقت براي نيروهاي جوان و بسيار مستعد اين مرز و بوم، تفکر و تعقل به جاي تقليد کورکورانه و نيز محيط مناسب پژوهشي کشور که با راهنمايي هاي رهبر عظيم الشان و فعاليت سياستگزاران، برنامه ريزان و مجريان دلسوز کشور ايجاد شده است، از عوامل موثر ديگر در اين مسير بوده اند.
6-��� و کلام آخر
ج: پيشرفت هاي علمي، به کارگيري پژوهش ها در سياستگزاري، برنامه ريزي و اتخاذ تصميم هاي اجرايي در سه دهه گذشته نشان داده اند که توسعه کمي و کيفي تحقيقات مي تواند به حل مسائل و مشکلات مختلف کمک کند و کشور را از بسياري وابستگي ها نجات دهد.همزمان با رشد و توسعه تحقيقات، امروزه بايد تلاش کرد که کيفيت پژوهش هاي کشور را ارتقا داد، تحقيقات را در جهت رفع مشکلات و مسائل کشور و نيز رسيدن و حرکت کردن در مرزهاي دانش برنامه ريزي و مديريت نمود و علاوه بر استمرار و تربيت نيروي انساني محقق و مدرس به مسائل رفاهي آنان توجه خاص مبذول داشت، تا از فرارهاي مغزهاي مستعد و آماده کشور جلوگيري شود. اميد است که با عنايات خاص خداوند عليم و منان و کوشش همه جانبه مسئولين و ملت عزيز به اين اهداف دست يافته شود. نوع خبر : اخبار داخلي کنگره ليست كلي اخبار
|